yine yalnızım bugün rıhtımda. kelimeleri boğuyorlar, ben seyrediyorum olanca yokluğumla. dalsam diyorum, daha derine, daha iyice, daha uzun süre. nasıl çıkarılır ki bunlar, midye değil nihâyetinde.
kelimelerin gerçek sâhibi kim? var mı öyle bir şey/kimse?
âdetâ bir virüs gibi yaşamak için bir başkasının içine girmek zorunda olan bir şey kelime. sen/ben olmasam tûfân yâni! kelimelerin de bize ihtiyâcı var yaşamak için. düzyazının canı cehenneneme! bir şiirle işi bitirmek var. iki dizeyle ölmemek var. şâir olmak için yazılmaz, şâir eden kelimeler insanı. insan unutur, unutulur. kelimeler yaftalanır. anonim bir türkü gibisi var mıdır?
imzâ: en çok ece ayhan’ı kıskanan candan.
İNİKÂS 
Anaaaa! Ben de sizi kıskandım şinci…
yalancıktan yâne..? :P
yemesler heywan terli!
Valla yalancıktan değil, essah!
Benim ruhum dilsiz, ama seninki değil!
Hem Metin beyden evvel ben kıskandıydım seni ancak yorum yazmakta geciktim, biline!
(Olaya bak ya. Hem Ece Ayhan’ı kıskan, sonra Candan’ı kıskan. Üstüne üstlük bi de Metin bey’i kıskan. Cık cık cık)
İmza: Özhakiki kıskanç
Candan Sevgi’ler.
Metin Bey n’olüyür yau? siz, bu saatte..? yine mi gurbetten kara haber var, yine mi matematik ödevi, nerde bu devlet, nerde bu öğrenciler, hani verdiğin sözler, hani ellerin nerdeee, hani huzur bulduğummm…… ne diyorum ben allaaaam, yediğim kirazlar başıma mı vurdu ne?! :P
Sevgili enbiözhakikikıskanç Sevgicim!
senin rûhunu yirim ben gız! ne biçim gonuşuyon eyle sen?! ben ki enbiözhakikiruhuzmanı candanım, bana da mı lolo?! :P yemezleeerrr gülüm yemezleeerrr! en kısa zemânda tekrâr yazmaya başlamanı bekliyorumdur. saygıynan şe’ederim! ;)
Cano Hanım,
Bu sefer kendi ödevimdi… Ödev bitmiyor şu hayatta anasını satayım…